W pełni szanujemy i podziwiamy pracę zawodową prowadzoną w szkołach specjalnych. Jeśli jednak dobra praktyka z tych ośrodków nie została przetestowana w jednostce autyzmu, wówczas praktyka - nawet jeśli naprawdę jest dobra - wykracza poza zakres tej witryny. Niemniej istnieją inne fora, na których można dzielić się tymi praktykami.
Nie ma badań, które zidentyfikowałyby odpowiedź na to pytanie, a projekt AMUSE będzie starał się wnieść w to trochę światła wraz z opracowaniem badania mającego na celu określenie profilu osób w spektrum, które mogą skorzystać w większym stopniu z tego modelu szkolnego.
Dostępna praktyka pokazuje, że uczniowie jednostki Autyzmu to zazwyczaj osoby z autyzmem i niepełnosprawnością intelektualną. Uczniowie ci zazwyczaj mają większe trudności z przestrzeganiem standardowego programu nauczania, nawet przy odpowiednich dostosowaniach programów nauczania lub podążają tylko za określoną częścią tego programu.
Ten konkretny model szkolnictwa ma funkcjonować raczej jako małe centrum zasobów w szkole powszechnej, w pełni zintegrowane ze wszystkimi działaniami szkoły, a nie wyizolowaną przestrzenią dla osób z autyzmem.
Wsparcie Komisji Europejskiej dla powstania tej publikacji nie oznacza poparcia dla treści, które odzwierciedlają jedynie poglądy autorów, a Komisja nie ponosi odpowiedzialności za jakiekolwiek wykorzystanie informacji w niej zawartych.
